Nazwa grudnik pochodzi od słowa grudzień – miesiąca, w którym zakwita. Okaz tego wyjątkowego gatunku rosnący w pracowni biologicznej naszej szkoły właśnie obsypał się kwieciem. Niepozorna i niezauważana przez większość roku roślina teraz przyciąga uwagę każdego swymi licznymi intensywnie czerwonymi kwiatami.
Wiedzieć warto, że schlumbergera zimowa należy do rodziny kaktusowatych, mimo że nie ma kolców ani cierni. Pędy tej rośliny dorastają do ok. 15 – 30 cm długości (w naszej pracowni mają 18 cm) i składają się ze spłaszczonych, podłużnych kilkucentymetrowych połączonych ze sobą członów o ząbkowanych brzegach. Na końcach pędów wyrastają kwiaty. Ich czerwone płatki otaczają liczne pręciki (z których wysypują się w dużych ilościach okrągłe ziarna pyłku). Wyraźnie widoczny jest również pojedynczy słupek wystający ponad wspomniane pręciki. Grudnik zakwita pod warunkiem, że ma zapewniony nieprzerwany okres ciemności w ciągu doby wynoszący co najmniej 10 godzin (Roślina Krótkiego Dnia). Warto w tym miejscu wspomnieć, że grudnik nie lubi przestawiania z miejsca na miejsce i obracania doniczki. Tak potraktowany potrafi się pogniewać i zrzucić wszystkie kwiaty. Grudnik obok bardziej znanej poinsecji (gwiazdy betlejemskiej) jest symbolem Świąt Bożego Narodzenia, które już niedługo…